دکترزهیرعبدالهادی المحمید طی یادداشت اختصاصی برای مجمع جهانی صلح اسلامی” به مناسبت روز جهانی صلح” چنین بیان داشت که صلح با برقراری عدالت و در زمانیکه همه مسایل به حق و در جای صحیح خود قرار گیرند، برقرار می‏ شود.

در سایه صلح، امنیت ،احترام  وعدالت در میان مولفه‏ های جامعه بشری رواج پیدا می‏ کند. این موضوع از نظر ماهوی با ظلم آنگاه که مسایل در جای خود قرار نگیرند یا بدون دلیل در حقوق دیگران دخل و تصرف شود در تضاد است.عقلا واندیشمندان پیرو هریک از ادیان ابراهیمی که باشند علاوه بر ارزش مداران بر این موضوع اتفاق نظر دارند. اشاعه صلح ومحبت در میان بشریت بمثابه عدم مقابله با ظلم وظالمان و یا پذیرش اقدامات آنها نیست. همچنانکه مقابله با آنها با همه ابزارهای بازدارنده بمعنای بغض و نفرت شخصی یا گروهی نیست. بلکه دال بر مردود شمردن اقدامات ناشایست و ضد صلح آنها است. چه بسا که رویارویی با آنها می‏تواند از سر محبت و صلح و به منظور بازگرداندن آنها به راه حق وعدالت بر پایه منطق الهی و رهایی از نابود شدن باشد.

با توجه به تحولات اخیر درجهان، ظلم گسترده ای  دامنگیر مردم فلسطین و غزه شده است که صلح و امنیت بین المللی را عمیقا تهدید می کند چرا  که همان طور که می دانیم وقتی سازمان ملل و سایر نهاد های بین المللی نتوانند صلح و امنیت جهانی را حفظ کنند این وضعیت موجب بروز اقدامات جدیدی می شود که بتوان از طریق آنها در برابر ظلم قدرت های سلطه گر از خود دفاع کرد،هم چنین موجب شد تا ظلم قدرت های سلطه گر در چشم افکار عمومی مشخص و دو چندان شود و باید مظلومان علیه چنین ظلم های در جهان با یکدیگر متحد شده تا  بتوانند صلح جهانی را ایجاد کنند.

صلح به صورت مستقیم با حقوق و اعطای آن به صاحبانش مرتبط می‏شود. وحقوق نیز به مجموعه ارزشی جامعه ارتباط پیدا می‏کند. ادیان ابراهیمی مجموعه ارزشی خود را از کتاب‏های مقدس، تعالیم پیامبران که سرمنشا همه آنها خداوند تبارک و تعالی است، می‏گیرند.همه این اصول که با فطرت انسان همخوانی دارد پایه واساس اشاعه صلح در جامعه‏ ها و ملت‏ها به شمار می‏ روند و همه دینداران به گونه‏ های مختلف به آن پرداخته اند. بر پایه این اصول، نمی توان با بهانه برقراری صلح و پایان دادن به جنگ فرد متجاوز و فرد مورد تجاوز را یکی دانست ویا شیء مورد اختلاف این دو طرف را میان آنها تقسیم کرد. صلح جویان باید به صورت مستقیم وبا شیوه‏ های مسالمت آمیز که امروزه به آنها راه حلهای سیاسی و دیپلماسی فعال می‏ گویند به مقابله با متجاوز وظالم برآیند ودر صورتیکه این تلاش‏ها با شکست روبرو شد باید به تدریج بر شدت موضع خود بیافزایند تا اینکه متجاوز از میدان خارج شود و حقوق به صاحبان اصلی و شرعی آن بازگردد. تمامی این اقدامات در سایه صلح و لازمه استمرار و برقراری آن است و بی توجهی بدانها با صلح عادلانه و مورد نیاز برای تحقق انسانیت بشر در تضاد خواهد بود.