رژیم صهیونیستی در جدیدترین سیاست و راهبرد امنیتی خود علیه فلسطینیان در چارچوب سیاست موسوم به «هیدروآپارتاید» (آپارتاید آبی) در تلاش است تا از سلاح آب به عنوان ابزار فشاری علیه فلسطینیان ساکن در کرانه باختری و دیگر نقاط اشغالی فلسطین استفاده کند.

تل آویو در جهت تسریع روند تخلیه کرانه باختری از جمعیت فلسطینی و گسترش شهرک سازی در این منطقه، سیاست تبعیض آمیز دسترسی به منابع آب را علیه فلسطینیان و به سود شهرک نشینان صهیونیست به کار گرفته است. بر همین اساس میانگین مصرف آب یک شهروند فلسطینی ساکن در کرانه باختری برای مصارف خانگی، تقریبا معادل یک چهارم میزان مصرف یک شهرک نشین اسرائیلی است.

براساس گزارش‌های اداره‌ مرکزی آمار فلسطین، سرانه مصرف روزانه‌‌ آب در فلسطین اشغالی، 353 لیتر است اما این عدد، برای شهرک نشین اسرائیلی ساکن کرانه‌ ی باختری، حتی به 900 لیتر در روز نیز می رسد.

ارزیابی ها همچنین بیانگر آن است که اشغالگران صهیونیست، 85 درصد منابع آب زیرزمینی را تحت سیطره و چنگال خود درآورده اند که معادل 500 الی 600 ملیون متر مکعب آب است. علاوه بر این، 70 درصد شهرک های صهیونیستی، در مناطق آبخیز شرقی کرانه باختری، جای گرفته‌اند، و 45 درصد این شهرک ها نیز در مناطقی قرار دارند که از نظر دسترسی به منابع آب مناطق کوهستانی کرانه باختری، بسیار حائز اهمیت اند. شهرک های مزبور، حجم زیادی از آب‌های زیر زمینی را، به ناحق، به نفع خود مصادره می‌کنند و کشاورزان فلسطینی را از آبیاری زمین‌های کشاورزی شان، محروم می‌کنند.

مقامات رژیم اشغالگر، تلاش های مستمری را در جهت غارت حقابه مردم فلسطین، در پیش گرفته‌اند، که بارزترین آن، کاستن از فشار و میزان آب است. به عنوان مثال شرکت آب اسرائیل (مکوروت)، در ماه گذشته، میزان عرضه روزانه آب را در دو استان‌ «الخلیل» و «بیت اللحم»، به طور میانگین حدود 25 درصد کاهش داده است. این سیاست دقیقا در زمانی در حال اجراست که توسعه شهری، ازدیاد جمعیت و افزایش تقاضای بخش های توسعه‌ای مانند گردشگری، همچنان رو به افزایش است، موضوعی که سبب شده تا کمبود آب، در آینده نزدیک دور از ذهن نباشد.

«تیسیر ابوسنیته»، شهردار الخلیل در گفتگو با خبرنگار تسنیم در کرانه باختری ضمن ابراز نگرانی از کاهش چشمگیر دسترسی ساکنین شهر الخلیل به آب آشامیدنی گفت: براساس توافقات قبلی سرانه حقآبه ساکنین شهر الخلیل باید بیشتر از 40 هزار لیوان آب در روز باشد، اما این رقم در حال حاضر به 15 هزار لیوان کاهش یافته که به هیچ وجه کافی نیست.

شهردار الخلیل درادامه با اشاره به مخاطرات ناشی از کاهش 30 درصدی میزان منابع آب فلسطینیان، از تلاش های مکرر اما ناکام شهرداری الخلیل به منظور حل و فصل این چالش انسانی خبر داد و افزود: به رغم تلاش های انجام شده اکنون دیگر به نقطه بحرانی نزدیک شده ایم.

فلسطینی ها معتقدند رژیم صهیونیستی عامدانه از آب به عنوان اهرمی برای مجازات دسته جمعی ملت فلسطین استفاده می‌کند. البته پیامدهای این اقدام خطرناک،  به بحران تامین آب برای رفع نیاز‌های اساسی زندگی روزمره، مانند آب آشامیدنی و مصارف خانگی، محدود نخواهد شد، بلکه خطرات جدی تری را به دنبال خواهد داشت. به باور بسیاری از ناظران هدف اسرائیل از پیشبرد سیاست «آپارتاید آبی»، نابودی بخش کشاورزی و دامپروری فلسطین با هدف رها کردن زمین های زراعی توسط فلسطینی ها و سوق دادن آنها به عنوان کارگر به سمت بازار کار در فلسطین اشغالی است. در چنین شرایطی فلسطینی ها به نیروی کار ارزان قیمت در بازارهای رژیم صهیونیستی تبدیل خواهند شد.

این روند همچنین به بخش‌های صنعتی و گردشگری فلسطین نیز خسارت وارد می‌کند. عدم دسترسی به آب، همچنین به عنوان یک عامل اساسی و مهم، موجب بی رغبتی سرمایه گذاران به منظور سرمایه گذاری در زیرساخت های فلسطین می‌شود.

براساس اعلان سازمان جهانی بهداشت، حجم آب آشامیدنی، در نوار غزه نیز به دلایل متعددی کاهش یافته و به سطح خطرناکی رسیده است. گفته می شود رژیم صهیونیستی با اتخاذ سیاست سدسازی در مناطق شمال شرقی فلسطین اشغالی، دسترسی به مخازن آب زیرزمینی را مسدود کرده است، تا بدین شکل از رسیدن آب به کرانه باختری جلوگیری کند. این رژیم همچنین با حفر چاه‌های مرغوب، از رسیدن منابع آب زیرزمینی به نوارغزه جلوگیری می‌کند و آن را به نفع خود مصادره می‌کند.

کارشناسان تاکید دارند که طی چهار دهه‌ آینده، تاریخ فلسطین، شاهد افزایش میانگین میزان مصرف آب در سراسر این سرزمین خواهد بود، تا جایی که تقاضا براى آب، از درخواست زمین پیشی می گیرد، و در نتیجه موجب تسریع بحران آب در آینده نزدیک خواهد شد.