محسن پاک آیین سفیر سابق ایران در آذربایجان و عضو شورای راهبری مجمع جهانی صلح اسلامی در یادداشت اختصاصی اظهار داشت : به دنبال بیانیه کشورهای انگلیس، فرانسه و آلمان علیه برنامه‌های هسته‌ای صلح‌آمیز جمهوری اسلامی ایران و تکرار اتهامات بی‌اساس و واهی، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بیانات خود در تاریخ ۴ آذر ۱۳۹۹ خاطرنشان کردند:
«درحالی‌که انگلیس و فرانسه دارای موشک‌های مخرب اتمی هستند و آلمان نیز در این مسیر قرار دارد، به ما می‌گویند موشک نداشته باشید. به شما چه ربطی دارد، شما اول خودتان را اصلاح کنید و بعد اظهارنظر کنید».
پرونده ساخت و استفاده از سلاح‌های مخرب و تسلیحات کشتارجمعی توسط انگلیس، فرانسه و آلمان قطور است و این سه کشور نه‌تنها خود مجهز به این تسلیحات شده‌اند که رژیم‌های سفاک ازجمله رژیم صهیونیستی را نیز به این سلاح‌های مرگبار مسلح کرده‌اند.
گزارش بولتن شبکه اتمی ‘Nuclear Notebook’ حاکی از آن است که در میان کشورهای اروپایی، انگلیس از سال ۱۹۵۲ برنامه‌های هسته‌ای خود برای دستیابی به بمب اتمی را آغاز کرد. وینستون چرچیل، نخست‌وزیر انگلستان در تاریخ ۲۶ فوریه ۱۹۵۲ اعلام کرد که این کشور دارای بمب اتمی شده است. انگلیس در حال حاضر حداقل دارای ۲۲۵ کلاهک هسته‌ای است.
«ترزا می» نخست‌وزیر انگلیس نه‌تنها به سیاست این کشور برای استفاده از بمب اتمی اذعان داشته بلکه استفاده از سلاح هسته‌ای را حتی اگر منجر به مرگ یک‌صد هزار نفر بشود را مجاز می‌داند. به گزارش گاردین نخست‌وزیر وقت انگلیس برای توجیه مجلس عوام برای افزایش چهل میلیون دلاری بودجه نظامی کشور، استفاده از سلاح هسته‌ای را مجاز دانست و تأکید کرد حاضر است دکمه پرتاب این سلاح را بفشارد. وی در پاسخ به جرج کروان، نماینده حزب ملی اسکاتلند صریحاً گفت: «در صورت لزوم دستور به استفاده از سلاح هسته‌ای را خواهد داد حتی اگر صد هزار زن و کودک بی‌گناه هم کشته شوند». وی افزود: «باید خدمت شما افراد محترم عرض کنم که منطق اصلی بازدارندگی این است که دشمنان ما بدانند که آماده‌ایم تا از سلاح‌های هسته‌ای استفاده کنیم».
فرانسه نیز از سال ۱۹۶۰ به بمب اتمی دست پیدا کرد و در حال حاضر حداقل ۳۰۰ کلاهک هسته‌ای دارد. این کشور قادر است با استفاده از هواپیماهای جنگی یا زیردریایی‌های اتمی، سلاح هسته‌ای را شلیک کند. موشک کروز ASMP-A با کلاهک هسته‌ای ۳۰۰ کیلوتنی، یکی از سلاح‌های هسته‌ای فرانسه است و قدرت آن در حدود ۲۰ برابر بمبی است که آمریکا در هیروشیما استفاده کرد.
سال ۱۹۵۶ «گی موله» رئیس حزب سوسیالیست فرانسه از انتقال فناوری بمب هسته‌ای از این کشور به اسرائیل پرده برداشت. او اتاقی را در «هتل دو ماتیگنون» برای شیمون پرز، اختصاص داد تا ازآنجا بر پروژه این انتقال نظارت داشته باشد.
«تیری میسان» نویسنده و تحلیلگر فرانسوی که به خاطر نگارش کتاب «دروغ بزرگ» در مورد حادثه یازده سپتامبر، معروف است، در مورد همکاری فرانسه و اسرائیل درزمینهٔ دستیابی به سلاح‌های هسته‌ای می‌نویسد: «سال ۱۹۵۶ بود که گی موله، رئیس حزب سوسیالیست فرانسه، انتقال فن‌آوری هسته‌ای را از فرانسه به اسرائیل ترتیب داد. او در جریان این کار، اتاقی را در هتل دو ماتیگنون، برای شیمون پرز اختصاص داد تا ازآنجا بر پروژه نظارت داشته باشد». متعاقباً، فرانسه یک نیروگاه هسته‌ای در منطقه «دیمونا» از اراضی اشغالی تأسیس کرد و شیمون پرز ریاست آن را بر عهده گرفت. رژیم اشغالگر قدس در حال حاضر بین ۸۰ تا ۴۰۰ کلاهک هسته‌ای و تعداد زیادی بمب نوترونی دارد.
انگلیس هم در مسلح کردن رژیم صهیونیستی به سلاح اتمی دخالت داشت و در کنار همکاری‌های تحقیقاتی، مواد قابل‌احتراق و آماده استفاده برای اسرائیل تأمین می‌کرد. برنامه اتمی این رژیم در سال ۱۹۸۶ در نشریه «ساندی تایمز» توسط یک دانشمند یهودی به نام «موردخای وانونو» افشا گردید. او توسط موساد در رم ربوده شد و در اراضی اشغالی به مدت ۱۸ سال زندانی بود.
آلمان نیز اولین تلاش‌های خود برای ساخت بمب اتمی را در دوره نازی‌ها آغاز کرد. در کتاب خاطرات «اتو اسکورتسنی» آمده که در سال ۱۹۴۳ آلمان نازی به بمب اتم دست‌یافت. وی در خاطرات خود می‌گوید: در ملاقات خصوصی خود با آدولف هیتلر، بمب اتمی را معرفی کرده و هیتلر گفته است که این بمب سبب انقراض نسل بشر می‌شود و هرگز دستور تولید آن را صادر نخواهد کرد. اگرچه محققان آلمانی موفق به تولید بمب اتمی نشدند اما از سال ۱۹۱۵ ساخت سلاح شیمیایی را آغاز و به‌زودی به یک تولیدکننده تمام‌عیار تبدیل شدند. رژیم متجاوز صدام در دوران جنگ تحمیلی، از سوی ٣٥ کشور جهان به لحاظ مالی و تسلیحاتی، پشتیبانی می‌شد که یکی از این کشورها، آلمان غربی بود. عراق در طول جنگ ۳۵۰۰ بار به ایران حمله شیمیایی کرد و پس از پایان جنگ تحمیلی، موسسه «وزینتال» مرتبط با مسائل نظامی در پاریس اعلام کرد که از ۲۰۷ شرکت طرف قرارداد با رژیم صدام، ۸۶ شرکت آلمانی بوده‌اند. در اسفند سال ۱۳۶۵ نیز یک نشریه آلمانی بانام «اشترن» گزارشی از کارخانه صنایع شیمیایی عراق به وسعت ۲۵ کیلومترمربع منتشر کرد که مواد اولیه و تجهیزات آن با هزینه تقریبی یک میلیارد مارک از شرکت‌های آلمانی و مشخصاً شرکتی بانام «پیلوت پلانت» واردشده بود.
تسلیحات شیمیایی، سلاح مخرب دیگری بود که در کارخانه‌های اسلحه‌سازی انگلیس نیز ساخته شد و وینستون چرچیل نخست‌وزیر این کشور، آشکارا استفاده از سلاح شیمیایی را موردحمایت قرارداد و مخالفان این جنگ‌افزار را افرادی دل‌نازک خواند.
انگلیس و فرانسه در سال ۱۹۶۰ به بمب هیدروژنی هم که نوعی بمب هسته‌ای است، دست‌یافت‌اند و امروزه بمب‌های هیدروژنی این دو کشور فعال است.
انگلیس، فرانسه و آلمان با این پرونده کثیف و سابقه جنایت و همراهی با جنایتکاران در نقاط مختلف جهان، حق ندارند دیگر کشورها بخصوص جمهوری اسلامی ایران را به ساخت سلاح‌های مخرب، متهم کنند. ایران منادی خلع سلاح تسلیحاتی کشورهای جهان است و رهبر معظم انقلاب اسلامی در فتوای تاریخی خود کاربرد سلاح اتمی را حرام اعلام کرده‌اند. نگاهی به متن این فتوای مهم که در تاریخ ۲۱ آذرماه ۱۳۸۹ صادر شد، باطل بودن ادعاهای سه کشور اروپایی را تائید می‌کند:
«به اعتقاد ما افزون بر سلاح هسته‌ای، دیگر انواع سلاح‌های کشتارجمعی، نظیر سلاح شیمیایی و سلاح میکروبی نیز تهدیدی جدی علیه بشریت تلقی می‌شوند. ملت ایران که خود قربانی کاربرد سلاح شیمیایی است، بیش از دیگر ملت‌ها خطر تولید و انباشت این‌گونه سلاح‌ها را حس می‌کند و آماده است همه‌ی امکانات خود را در مسیر مقابله با آن قرار دهد. ما کاربرد این سلاح‌ها را حرام و تلاش برای مصونیت بخشیدن ابناء بشر از این بلای بزرگ را وظیفه‌ی همگان می‌دانیم».
انتظار بود بعد از خروج ترامپ از توافق هسته‌ای، انگلیس، فرانسه و آلمان، بلوغ سیاسی خود را نشان داده و با پایبندی به تعهدات، راه خود را از آمریکا جدا کنند. رویکرد اخیر این سه کشور نشان می‌دهد که آن‌ها نیز همانند ترامپ به تهدید مردم ایران روی آورده‌اند و قطعاً همچون آمریکا، در این روند با ناکامی و شکست مواجه خواهند شد.
