دیوان‌سالاری‌ها مانع استفاده از ظرفیت نخبگان است

مجمع جهانی صلح اسلامی حدود دو دهه است به عنوان یک نهاد غیردولتی علمی و مشورتی تلاش می‌کند با به‌کارگیری نخبگان جهان، نخبگان جهان اسلام و نخبگان داخلی به واسطه برگزاری نشست‌ها و کنگره‌های علمی و انتشار مقالات و کتاب‌ها و ارائه مشورت و راهکار به نهاد‌های اجرایی هنجار‌هایی مانند عدالت و صلح را منطبق با آرمان‌های اسلامی در سطح بین‌المللی مطرح کند. گفت‌وگوی ما با دکتر داود عامری، دبیر کل این مجمع به جزئیات فعالیت این نهاد اختصاص دارد.

مجمع جهانی صلح اسلامی سال ۱۳۸۷ تأسیس شد و قریب ۱۷ سال است فعالیت می‌کند. این مجمع برای پاسخ به راهبرد اسلام‌ستیزی و ایران‌هراسی غرب و هجمه پرشدتی که علیه ایران و اسلام صورت می‌گرفت و از سویی اهمیت یافتن دیپلماسی عمومی و فرهنگی در آن دوره، این انگیزه را فراهم کرد که جمعی از نخبگان و دلسوزان کشور برای پاسخگویی فرهنگی و علمی به راهبرد اسلام‌ستیزانه و ایران‌هراسی در قالب یک گروه مردم‌نهاد کنار هم جمع شوند و اقداماتی را با رویکرد تقویت دیپلماسی عمومی و فرهنگی و استفاده از ظرفیت‌های مردمی و نخبگی کشور انجام دهند. در آن دوران مجمع با این انگیزه تأسیس شد و اقدامات متنوعی را در عرصه‌های ملی و بین‌المللی انجام داد. از آن زمان تاکنون حدود ۳۶۰ فعالیت ملی و بین‌المللی و صد‌ها اقدام دیگر در مجمع سامان یافته است. به طور خلاصه می‌توان گفت مجمع جهانی صلح اسلامی بخشی از جبهه مردمی فرهنگی و علمی برای حمایت از فرهنگ این سرزمین است و خوشبختانه توانسته است منشأ اثر باشد.

مجمع یک نهاد مردمی یا NGO است. درست است که فرادولتی یا غیردولتی است، اما نه به مفهوم یک مجموعه با کارکرد‌های خصوصی بلکه با کارکرد‌های عمومی، فرهنگی، علمی و بشردوستانه است که به همت جامعه نخبگی کشور تأسیس و اداره می‌شود.

مجمع جهانی صلح اسلامی به عنوان یک نهاد علمی، پژوهشی، فرهنگی، مشورتی و بین‌المللی دارای ساختار نوین، مردمی، چابک و کوچک است و مثل دستگاه‌های دولتی ساختار سنگینی ندارد. مجمع ارتباطات بین‌المللی، نخبگی و تعاملی با دستگاه‌های  علمی- فرهنگی جهان دارد و شبکه‌سازی نخبگی در حوزه جهان اسلام و حوزه‌های جهانی را در قالب برگزاری نشست‌ها و کنفرانس‌های علمی، نشر مقاله و کتاب و پژوهش‌های بین‌المللی با رویکرد آینده‌پژوهانه در دستور کار خود دارد. از این نظر بیشترین فعالیت‌های مجمع متکی به جامعه نخبگی و شبکه‌های همراه و مردمی است. از طرفی مجمع به لحاظ ساختاری و مدیریتی ویژگی‌هایی دارد که اجازه می‌دهد به صورت غیردولتی یا فرادولتی اقدامات بزرگی را با هزینه کمتر و ارتباطات مناسب‌تر سامان دهد. مجمع هیئت امنایی دارد که در کنارش هیئت مدیره‌ای هست که مسئول اقدامات مجمع محسوب می‌شود، البته ما شورای راهبری مجمع را هم داریم که ترکیب هیئت مدیره و نمایندگان برخی از اعضای هیئت امنا و شخصیت‌های حقیقی است و تلاش می‌کنند مجمع را با حمایت و راهنمایی‌های خود در مسیر مناسب قرار دهند و یک دبیرکل که مسئول مدیریت، اجرا و پیشبرد فعالیت‌های مجمع است.

مجمع دارای چهار معاونت و پنج کمیته یا دپارتمان موضوعی است، مثل دپارتمان بین‌الملل، پارلمانی، جوانان، فرهنگی و علمی. همچنین ما انجمنی تحت عنوان «انجمن رهپویان فرهنگی ایرانیان» داریم که با تمرکز بر ایرانیان خارج از کشور و خارجی‌های مقیم ایران دستور کار و برنامه‌های مختلفی دارد، این انجمن تلاش می‌کند اقدامات فرهنگی و علمی را سامان دهد. مجمع، ظرفیت بزرگی از جامعه نخبگان کشور را به همراه شبکه‌ای از نخبگان برون‌مرزی در اختیار دارد.

مجمع دو اندیشکده همراه دارد. اندیشکده «راهبرد فرهنگ» و اندیشکده «راهبرد تحول» که در این چندساله اقدامات راهبردی بزرگی را در حوزه‌های فرهنگی، تحولی و مطالعات راهبردی انجام داده است که اگر بخواهیم به این بخش بپردازیم، گفت‌وگوی مستقلی می‌طلبد.

به عنوان نمونه اندیشکده راهبرد تحول، ۲۰ پروژه محوری و تحولی در کشور و مطالعات بین فرهنگی، راهبردی و جهانی را دنبال می‌کند. یکی از اقدامات پژوهشی و مطالعاتی اندیشکده راهبرد تحول، مطالعات آینده‌پژوهانه است. خب امروزه یکی از مشکلات اساسی بسیاری از کشور‌های جهان، عدم‌درک درست از رویدادها، روند‌ها و تحولات آینده است. در بیانات مقام معظم رهبری و بزرگان نظام هم بوده و هست که اگر ما درک درستی از آینده داشته باشیم، می‌توانیم برای آینده برنامه‌ریزی کنیم. کشوری که قرارداد‌های ۱۵ و ۲۰ و ۲۵ ساله منعقد می‌کند، بدون داشتن یک افق بلند و درک درست از تحولات جهانی نه می‌تواند تحلیل دقیقی از وضع موجود و آینده داشته باشد و نه می‌تواند برنامه‌ریزی مناسبی را در این زمینه سامان بدهد. یکی از کار‌های صورت‌گرفته، مطالعات آینده‌پژوهانه با ۱۰ سند و رویکرد ویژه است. سند اول، سند جهان‌شناسی است، سند دهم سند ایران‌شناسی و در این میان هشت سند تخصصی در عرصه‌های مختلف مثل سیاست و قدرت و حاکمیت، جهان‌شناسی فرهنگی، جهان‌شناسی اقتصاد و تجارت و عرصه‌های دیگر تعریف شده و خوشبختانه بعد از پنج سال ممارست علمی، فکری، مطالعه اسناد جهانی و برگزاری نشست‌های متعدد نخبگی، امسال اولین داده‌پردازی لازم در حوزه مطالعات جهانی تنظیم و اولین سند علمی در این ارتباط منتشر شده است و ما در همین ایام نشست‌های متعدد تبیینی و ترویجی را در حوزه سند اول برگزار کرده‌ایم که می‌تواند رویکرد برنامه‌ریزی و تحلیلی کشور نسبت به موضوعات مختلف را تحت تأثیر قرار دهد و رویکرد‌های تحولی متناسب با نگاه‌های آینده‌پژوهانه را به کشور اضافه کند. خوشبختانه استقبال بسیار خوبی از سوی مراکز کلان پژوهشی، علمی و فرهنگی کشور با این مطالعه صورت گرفته است. در آذر ماه امسال برای تبیین این سند، نشست جامع و موفقی با مرکز مطالعات بین‌المللی سیاسی وزارت امور خارجه داشتیم. در حال حاضر این رویکرد با مراکز دیگر نیز دنبال می‌شود. ما این پژوهش و دستاورد‌های آن را در اختیار مراکز تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر کشور قرار خواهیم داد تا به نظام برنامه‌ریزی آینده‌نگر کشور کمک کند. این یکی از آن ۲۰ مطالعه راهبردی است که در اندیشکده دنبال می‌شود. موضوعات مختلف دیگری هم در دستور کار است، از جمله اینکه ما هم اکنون با گروه بزرگی از فرهنگ‌پژوهان کشور در حال تدوین خلاصه وضعیت فرهنگی کشور هستیم تا بتواند تفسیر خلاصه و واحدی برای برنامه‌ریزی‌های مؤثر فرهنگی ایجاد کند.

ما مجمع جهانی صلح اسلامی را با نگاهی موسع می‌بینیم، چون اساساً برای رسیدن به صلح جهانی نیازمند اقدامات متعدد در عرصه‌های مختلف فرهنگی و علمی هستیم و نمی‌توانیم فقط در یک عبارت خود را محدود و راضی کنیم. ما امروز برای رسیدن به صلح جهانی نیازمند فکر و اندیشه صلح‌طلبانه با نگاه اسلامی هستیم و باید نسخه خودمان را در این باره داشته باشیم. طبیعتاً نسخه صلح ما برای جهان با نسخه غرب متفاوت است و تمرکز بر این امر نیازمند کار‌های علمی، ارتباطات بین‌المللی و درک درست از تحولات جهانی است. مثلاً یکی از آسیب‌های بزرگ صلح و عدالت در جهان معطوف به عدالت علمی است، چه از زاویه توسعه و تعمیم عدالت علمی جهان و چه از زاویه آپارتاید علمی که استوار بر روابط علمی جهان است، باید کار‌های فراوانی انجام شود که ما آن را در دستور کار قرار دادیم. امروز چرا کشور‌های استعماری و استکباری با کشوری مثل جمهوری اسلامی ایران در مسئله هسته‌ای دچار مشکل هستند؟ چرا این ظرفیت باید فقط در اختیار برخی از قدرت‌های جهانی باشد؟ خب در حوزه دارویی هم وضع همین است. ما هر چه به لبه فناوری نزدیک می‌شویم، بیشتر با این مسئله مواجه می‌شویم. آیا بدون توسعه و تعمیم عدالت علمی می‌توان به صلح در جهان رسید یا بدون عدالت فرهنگی؟ خیر، بنابراین ما در مجمع مفهوم موسعی از صلح را در نظر گرفتیم و تلاش می‌کنیم زمینه شناخت و نگاه در حوزه‌های فرهنگی، علمی و بین‌المللی  ایجاد کنیم.

ما ساختار چابک، کوچک و کارآمدی داریم و مجموع نیرو‌های سازمانی‌مان کمتر از ۱۵ نفر است. بیشتر از ظرفیت نخبگان استفاده می‌کنیم و در قالب کمیته‌ها، شورای راهبری و مجمع مشورتی حدود ۶۰۰ نفر از صاحبنظران و نخبگان داخل کشور و بخشی از نخبگان جهان اسلام و جهان به عنوان ظرفیت اصلی ما در شبکه ارتباطی مجمع فعال هستند. به عنوان مثال در اندیشکده راهبرد تحول از شورای سیاستگذاری تا اتاق‌های فکر داخلی و خارجی و کمیته‌های تخصصی حدود ۱۲۰ نفر از نخبگان تراز اول کشور به صورت داوطلبانه فعالیت می‌کنند. به عنوان مثال در همین مطالعات جهان‌شناسی که اشاره کردم حدود ۴۰۰ نفر از نخبگان داخل و خارج از کشور کار و اظهار نظر و همیاری و کمک کرده‌اند. امروز فقط در تهران ۶۰ نفر از نخبگان جوان دانشگاه‌های کشور، کمیته جوانان ما را تشکیل می‌دهند که ظرفیت خوبی در کنار نخبگان مجرب ما هستند.

سند مهندسی فرهنگی کشور سند خوبی است و طراحی خوبی دارد، اما در اجرای آن دچار موانع، مشکلات و پیچیدگی‌هایی هستیم و به تبع آن نظام مهندسی فرهنگی کشور از شکل مناسب و موزونی برخوردار نیست و حالت کاریکاتوری پیدا کرده است، در حالی که ما در این ساختار نیازمند تناسب هستیم. امروز این تناسب در فکر، اقدام و اجرا دیده نمی‌شود. گاهی ممکن است در یک حوزه موازی کاری اتفاق بیفتد، اما حلقه‌های مکمل شکل نمی‌گیرد و آن همه فعالیت ابتر و بی‌اثر باقی می‌ماند. در هر حال ما در مجمع تلاش کردیم باری بر دوش دولت و نظام اداری کشور نباشیم تا برای پیشبرد و به‌کارگیری نخبگان و جوانان علاقه‌مند اقدامات خود را پیش ببریم.

ما برای کار‌های خود نیازمند همراهی و حمایت دستگاه‌های مختلف هستیم، اما ممکن است شما اینجا با حداقل هزینه به خروجی بزرگ و مهمی برسید، در حالی که اصولاً در نظام‌های اداری به دلایلی این گونه قابل تعریف نیست. اینجا در مجمع جهانی صلح اسلامی صد‌ها نفر از نخبگان کشور داوطلبانه حاضرند با انگیزه‌های کاملاً معنوی فعالیت کنند. خب آیا این انگیزه و نگاه در سیستم‌های دولتی و خصوصی وجود دارد؟ نمی‌خواهم بگویم اصلاً وجود ندارد، اما آنجا معیار‌ها چیز دیگری است.

بله، همین طور است. به عنوان مثال یکی از فرهیختگان جهان اسلام ساعت‌ها برای مطالعات آینده‌پژوهانه مجمع وقت گذاشته است. حالا اگر این وقت در بخش خصوصی از ایشان گرفته شود، برای این کار باید هزینه هنگفتی صورت بگیرد، در حالی که ما در مجمع هزینه چندانی پرداخت نکرده‌ایم. مثلاً شورای راهبری مجمع که اکثراً از فرهیختگان کشور هستند، در طول سال‌های فعالیت تا این زمان حتی یک حق‌الجلسه هم دریافت نکرده‌اند و حتی از امکان‌های خود به انجام این کار‌ها کمک کرده‌اند، چون این اقدامات را ملی، جهادی و مردمی تلقی می‌کنند و از خودشان می‌دانند.

اینکه آیا کشور از این گونه ظرفیت‌ها به شکل شایسته استفاده می‌کند، محل بحث مستقلی است، اما اینکه آیا ما این ظرفیت را فراهم و عرضه کرده‌ایم بله. مجمع جهانی صلح اسلامی یک مجموعه علمی و پژوهشی است و اساساً برای مشورت به سیستم‌های اجرایی، فرهنگی و علمی کشور بوده و می‌تواند باشد. ما فقط در یک سال گذشته ۱۱ سند مهم کاربردی در حوزه‌های تحولی کشور تدوین و به دستگاه‌های مختلف پیشنهاد داده‌ایم. حالا اینکه آن دستگاه چقدر استفاده کرده بحث دیگری است. خدا رحمت کند ما به برادر بزرگوارمان شهید امیرعبداللهیان در وزارت امور خارجه درباره نظام تحولی وزارت امور خارجه پیشنهاداتی ارائه کردیم. خب ایشان از برخی از موارد پیشنهادی به خوبی استفاده کرد که آثار آن امروز به راحتی قابل احصا و دفاع است. در مرکز بررسی‌های ریاست جمهوری درباره تحول در نظام مطالبه‌سنجی مردم و هماهنگی بین ساختار اجرایی و مطالبات، پیشنهاد‌هایی ارائه کردیم که بخشی از آن مورد اقبال قرار گرفت. در نظام تحولی حوزه فرهنگ پیشنهاد‌های مختلفی به دستگاه‌های ذی‌ربط ارائه کردیم، البته گاهی این تعامل‌ها تحت تأثیر تغییر دولت‌ها و ساختار‌ها قرار می‌گیرد و چالش‌هایی از این جنس وجود دارد.

بله، برای مثال رئیس‌جمهور مکرر از مردم و جامعه نخبگی دعوت کرده‌اند که در حل مشکلات کشور کمک کنند و این دعوت حداقل در سه ماه گذشته در ردیابی فرمایش‌های ریاست محترم جمهور یکی از پرتکرارترین کلیدواژه‌هاست. من به عنوان دبیرکل مجمع نامه به نهاد مربوط در ریاست جمهوری زده‌ام که ما این ظرفیت و امکان را داریم و می‌توانیم به دولت محترم کمک کنیم و پیشنهاد دادم جلسه‌ای در این باره برگزار شود و پیشنهاد‌های ما را بشنوید و اگر تشخیص دادید که ایده‌ها قابلیت اجرا دارد، این پیشنهاد‌ها را در نظام اجرایی و تحولی قرار دهید. ما در مسیر حمایت از خواست مردم و مردمی‌شدن نظام حکمرانی می‌توانیم کمک خوبی باشیم. خب نظام پیچیده و بوروکراتیک کشور امکان استفاده از ظرفیت‌های نخبگی و مردمی را به خوبی فراهم نمی‌کند، البته این روند در همه دستگاه‌ها هم صادق نیست. مثلاً ما پیشنهاداتی را در برخی حوزه‌ها به سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی داده‌ایم و پروژه‌های مشترکی برای اجرا داریم. خوشبختانه استقبال و جلساتی در این باره برگزار می‌شود، بنابراین دستگاه به دستگاه متفاوت است.

مثلاً پیشنهاد نشست مشترک علمی به دانشگاه تهران و مرکز مطالعات بین‌المللی و سیاسی وزارت خارجه داده‌ایم. در وزارت امور خارجه کار به سرعت انجام و جلسه برگزار شده و جنبه میدانی پیدا کرده است، اما هنوز در دانشگاه تهران نتواسته‌ایم هماهنگی‌های لازم را انجام دهیم. می‌خواهم بگویم یکی از مشکلات کشور این است که ما اغلب دم از مردمی‌سازی و دعوت از نخبگان می‌زنیم، اما ساختاری نداریم که بتواند بستر‌های لازم را در این باره فراهم کند. ما معتقدیم مطالعات آینده‌پژوهانه‌ای که در اندیشکده راهبرد تحول صورت گرفته است، می‌تواند نظام برنامه‌ریزی کشور را متحول کند و آمادگی برگزاری نشست‌های مشترک با نهاد‌ها و مراکز ذی‌ربط در این باره را داریم، بنا براین، این یک ظرفیت برای نظام است. آیا کشور نباید از این ظرفیت به عنوان یک رویکرد عمومی استفاده کند؟ دولت‌ها با هوشمندی می‌توانند فرصت و وقت بگذارند تا از این ظرفیت بهره ببرند، البته ما مستمراً تلاش خود را در این زمینه انجام می‌دهیم و ناملایمات و کاستی‌ها ما را متوقف نمی‌کند.

همچنان که اشاره شد مجمع جهانی صلح اسلامی صرفاً یک مجمع علمی و پژوهشی نیست، مجموعه‌ای فرهنگی و مشورتی است. از این نظر فقط از هفتم اکتبر تا دو ماه گذشته که گزارشی از فعالیت‌های مجمع در خصوص تحولات غرب آسیا را دنبال کرده‌ایم، بیش از ۱۲۰ فعالیت مستقیم و غیرمستقیم در این باره با همکاری نهاد‌ها و شبکه‌های مرتبط انجام شده است. اتفاقاتی که امروز در غرب آسیا می‌افتد و منافع ملی ما را مورد مخاطره قرار داده، در پیش‌بینی‌های مطالعاتی یک سال قبل ما بود و این اهمیت کارکرد چنین مجموعه‌هایی را نشان می‌دهد.

بله، توجه کنید که همین اتفاقات سوریه قابل پیش‌بینی بود، البته ما پیشگو نیستیم و نمی‌گوییم دقیقاً این اتفاقات دو ماه دیگر روی خواهد داد، اما به خاطر ارتباطات بین‌المللی، مطالعات دقیق و رصد مسائل مختلف پیش‌بینی‌های دقیقی می‌توانیم انجام دهیم. مسئله این است که دستگاه‌های اجرایی ما عموماً آنقدر درگیر برنامه‌های روزمره هستند که گاهی ممکن است برخی از تحولات در نقطه کور دید آنها قرار بگیرد، اما اگر دستگاه‌های رصدگر فرهنگی و علمی مورد مشورت قرار گیرند، می‌توانند کمک‌های بزرگی در این باره انجام دهند. به عنوان نمونه خروجی گزارش آینده‌پژوهانه ما در اندیشکده مربوط به چند ماه پیش است، اما شما در همین گزارش می‌توانید ببینید غرب چه تلاش و تمهیدی برای بازگشت به هژمونی خود صورت می‌دهد و گزارش آنجا چه هشدار‌هایی را در حوزه غرب آسیا می‌دهد، بنابراین اگر گزارش‌هایی نظیر همین گزارش مجمع مورد توجه و دقت قرار بگیرد، می‌تواند به سیاستگذاران و تصمیم‌سازان ما کمک کند.

ما در این راستا بر حسب موقعیت علمی و تلاش‌های همه‌جانبه جامعه نخبگی دومین کتاب «رویکرد‌های حقوقی به موضوع فلسطین» را منتشر کردیم، این همه در حالی است که دستگاه‌های متنوع علمی و فرهنگی در کشور فعالیت می‌کنند. از طرفی محتوای این کتاب نزدیک‌ترین نگاه‌های علمی به حوزه برخورد‌ها و مقابله‌های بین‌المللی دارد، خب این فعالیت‌ها می‌تواند بسیار به نظام اجرایی و حقوقی کشور کمک کند. یادآوری کنم که همین مجمع اولین کتاب در این باره را ۱۰ سال پیش منتشر کرده بود و امسال دومین کتاب را که مرجع بسیار دقیقی در این باره است، منتشر کرد.

مجمع جهانی صلح اسلامی گفتمان مشخصی دارد که مبتنی بر عدالت‌خواهی و عدالت‌محوری و تبیین حوزه‌های عدالت در زمینه‌های مختلف است. مثلاً اگر ما درباره صلح صحبت می‌کنیم، صلح توأم با عدالت است. فرق بین صلح اسلامی و صلحی که غرب از آن دم می‌زند، در مفهوم عدالت‌خواهانه صلح اسلامی است. توجه کنید که یک وقتی درباره گفتمان «صلح عادلانه» در جهان به اندازه انگشتان یک دست ادبیات وجود نداشت، اما امروز در این باره در صد‌ها مرکز علمی دنیا کرسی مطالعاتی داریم، حتی در حوزه ادبیات‌سازی‌های اجتماعی. مجمع اقدامات اثربخشی در عرصه‌های بین‌المللی در حوزه‌های علمی و فرهنگی داشته است. مثلاً در گونه‌شناسی تروریسم کتابی با عنوان «ائتلاف جهانی علیه تروریسم» برای صلح عادلانه منتشر کرده‌ایم که در بیش از ۵۰ مرکز علمی دنیا به عنوان منبع و مأخذ علمی ثبت شده و مورد توجه است.

بله، مجموعه مقالات کنفرانس «ائتلاف جهانی علیه تروریسم» است، منتها غالباً مقاله‌ها تألیفی و موضوع‌ساز هستند. نکته جالب این است که نخبگان جهان این کتاب را در منابع و مآخذ ثبت کرده‌اند. بخش عمده‌ای از این اتفاق مربوط به ما نیست و این ظرفیتی است که کمتر در بخش‌های دولتی ما دیده می‌شود، اما شما می‌بینید که در اینجا آن حقوقدان ایتالیایی یا فرانسوی یا آن حقوقدان مسلمان در امریکا این کتاب را در یک مرکز علمی به عنوان نسخه مرجع ثبت می‌کند. خب این چیزی است که در مراکز رسمی کمتر اتفاق می‌افتد.

اگر جمهوری اسلامی بخواهد در عرصه‌های بین‌المللی اثرگذار باشد و به رسالت اسلامی و انقلابی خود عمل کند، باید در هنجارسازی‌های بین‌المللی نقش ایفا کند و هنجار یا نُرم بسازد. این یکی از آن کار‌هایی است که ما در مجمع دنبال می‌کنیم و تلاش‌مان این است که در هنجارسازی‌های بین‌المللی مبتنی بر اندیشه و آرمان اسلامی نقش ایفا کنیم، چون یکی از زنجیره‌های ارزش‌ساز آینده، زنجیره ارزش‌های انسانی و بشردوستانه است و جمهوری اسلامی در این زمینه صاحب نگاه مترقی است، اما ما در این زمینه کمتر از ظرفیت‌های خود استفاده کرده‌ایم. ایران عزیز ما در زمینه فرهنگ و فرهنگ بشری پیشرو است و می‌تواند در خلق ارزش‌های جهانی مبتنی بر فرهنگ بشری و جهانی نقش خوبی ایفا کند و اینها مقدماتی است برای همزیستی عادلانه و صلح جهانی. کشور باید نقش مردم و دستگاه‌های مردمی را جدی‌تر بگیرد و ما برای آن پیشنهاداتی داریم.