امروز یکشنبه، ۲۹ نوامبر ۲۰۲۰ (۹ آذرماه ۹۹) مصادف با روز جهانی همبستگی با ملت فلسطین است که از سال ۱۹۷۷ میلادی از سوی مجمع عمومی سازمان ملل و در تقویم سازمان ملل متحد به این نام نامگذاری شد.
امروز همچنین مصادف با روزی است که در سال ۱۹۴۷ میلادی مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه تقسیم فلسطین را تصویب کرد..
ظاهرا باید از این اقدام مجمع عمومی سازمان ملل خرسند بود زیرا روزی را در تقویم خود به نام فلسطین ثبت کرده است و جهانیان به همبستگی با ملت فلسطین دعوت کرده است، اما نباید از یاد برد که همین سازمان در سال 1947 ظلمی بزرگ در حق ملت فلسطین روا داشت.
به همین منظور شامگاه شنبه، ۸ آذرماه پویشی رسانهای تحت عنوان «فلسطین آرمان من است» در راستای همبستگی با ملت فلسطین و تکیه بر ادامه مبارزه تا زمان آزادی فلسطین از چنگال صهیونیستها برگزار شد.
فعالان رسانهای در این پویش، با انتشار هشتگ «#فلسطین_قضیتی» در شبکههای اجتماعی با ملت فلسطین اعلام همبستگی و هرگونه اقدام برای عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی را محکوم کردند.
گروههای مقاومت فلسطین در غزه نیز قرار است امروز به مناسبت این روز در مقابل مقر شورای قانونگذاری غزه تجمعی برگزار کنند.
روز همبستگی با ملت فلسطین فرصتی است برای اهتمام ویژه جامعه بینالمللی بر مسئله فلسطین که هنوز هم تحت اشغال صهیونیستها قرار دارد و ملت فلسطین همچنان نتوانستهاند به حقوق خود که بر اساس اعلام مجمع عمومی سازمان ملل غیر قابل تصرف است، دست یابند.
از جمله این حقوق میتوان به حق تعیین سرنوشت فلسطینیان بدون مداخلات کشورهای خارجی، حق استقلال و حاکمیت ملی، حق بازگشت فلسطینیان به سرزمین خود که از آن تبعید شدهاند، اشاره کرد.
در همین راستا، هرساله دولتها و جامعه مدنی فعالیتهایی را به مناسبت روز جهانی همبستگی با ملت فلسطین برگزار میکنند.
«عبداللطیف القانوع» سخنگوی جنبش مقاومت اسلامی «حماس» در سخنانی تأکید کرد: روز جهانی همبستگی با ملت فلسطین در واقع روزی است که مسأله عادلانه فلسطین و حقوق مشروع ملت فلسطین بار دیگر به جهانیان یادآوری می شود.
بر اساس این گزارش، وی در این خصوص افزود: در این روز است که جهانیان، مظلومیت ملت فلسطین و درد و رنج های روزانه آن در سایه تداوم اشغالگری و محاصره را به یاد می آورند. همبستگی واقعی جهانیان با فلسطینیان در روز جهانی همبستگی با فلسطین، در تلاش آنها برای پایان دادن به اشغالگری جلوه می یابد.
گفتنی است۴ در این روز بود که سازمان ملل متحد براساس قطعنامه ۱۸۱ که با عنوان «قطعنامه تقسیم» شناخته می شود، قیمومیت فلسطین را از انگلیس گرفت.
بر اساس این قطعنامه، سازمان ملل، فلسطین را رسماً به ۳ بخش تقسیم کرد. در سال ۱۹۷۷ بود که روز ۲۹ نوامبر به عنوان «روز جهانی اعلام همبستگی با ملت فلسطین» معرفی شد. سازمان ملل روزی را به عنوان روز جهانی اعلام همبستگی با ملت فلسطین اعلام کرد که در واقع روز آغاز اشغال فلسطین بود
«مصطفی شنتوپ» رئیس مجلس ترکیه امروز یکشنبه در سخنانی تصریح کرد: قدس مهمترین مسئله قرن ۲۱ است؛ این موضوع یک مسئله کلیدی است
«رجب طیب اردوغان»،رئیس جمهوری ترکیه اذعان کرد: به مبارزه خود تا زمان تاسیس کشور مستقل و دارای حاکمیت و یکپارچه فلسطین به پایتختی قدس شرقی در مرزهای ۱۹۶۷ ادامه خواهیم داد.
رئیس مجلس ترکیه در مراسم افتتاحیه ساختمان جدید مرکز بین الامجالس در منطقه «باغچهلی اولر» در شهر استانبول گفت: پیگیری مسئله فلسطین در واقع بحث درباره نظم جهانی ایجاد شده پس از ۲ جنگ جهانی، در قرن ۲۱ به شمار می آید.
«مصطفی شنتوپ» در ادامه افزود: امیدوارم این مرکز محلی برای مذاکرات و جلسات مهم در حل مسئله فلسطین و قدس باشد.
لازم به ذکر است مجمع عمومی سازمان ملل متحد در 29 نوامبر 1947 با صدور قطعنامه 181 ظالمانه جغرافیای فلسطین را به سه منطقه یهودی نشین، عرب نشین و منطقه بین المللی تقسیم کرد. قطعنامه 181 در حالی تصویب شد که بدیهی ترین اصل سازمان ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق بشر در مورد این جغرافیا و ملت ساکن در آن رعایت نشد. یعنی حق تعیین سرنوشت که مهمترین اصل منشور سازمان ملل متحد است در حوزه فلسطین به راحتی نادیده گرفته شد.
سازمان ملل متحد حتی به خود اجازه نداد تا بر اساس «حق تعیین سرنوشت منشور سازمان ملل متحد» از ساکنان جغرافیای فلسطین (اعم از مسلمان و مسیحی و یهودی) نظر خواهی کند. بلکه راسا با توهین به ملت فلسطین و تنها بر اساس اراده قدرت های استعماری و جریان صهیونیست ها فلسطین را تقسیم کرد و همین قطعنامه مبنایی شد برای حمله گسترده صهیونیست ها به فلسطینیان در سال 1948 که با قتل عام و ارعاب بیش از 750 هزار فلسطینی را از خانه و کاشانه آواره کرده و مهاجمان مهاجر یهودی سرزمین و خانه و کاشانه آنها را اشغال کردند.
در این جغرافیا رژیمی اشغالگر تاسیس شد که 72 سال است که به فلسطینیان اجازه ورود به خانه و کاشانه خود نمی دهد و آن بخش از فلسطینیان هم که در این جغرافیا حضور دارند با شدید ترین و افراطی ترین شکل تبعیض نژادی روبرو هستند و قتل عام فلسطینیان از سوی صهیونیست ها به یک امر روزمره تبدیل شده است. در چنین شرایطی سازمان ملل متحد همان روزی را که به ملت فلسطین ستم کرده است، روز جهانی همبستگی با ملت فلسطین نامگذاری کرده است و به نظر می رسد خواسته به نوعی ظلمی را که در حق ملت فلسطین کرده را از خاطره جهانی پاک کند.
البته ظلمی که از سوی سازمان ملل با اعمال سیاست های دوگانه بر فلسطینیان روا داشته شده، دهه هاست در همه مسائل ادامه دارد. در نگاه جهانی نیز متاسفانه اقدام فلسطینی ها برای مقابله با اشغالگری صهیونیستی به عنوان تروریسم محکوم می شود اما در مقابل تجاوزات آشکار رژیم صهیونیستی به جان و مال فلسطینی با اصطلاحاتی نظیر «دفاع از خود» توجیه می شود.
طرح تقسیم چیست؟
سال 1920 یک سال پس از توافقنامه سایکس- پیکو، قیمومت فلسطین را بر عهده گرفت. برهمین اساس فرانسه نیز در سوریه و لبنان حاکمیت خود را گسترش داد. قیمومت بریطانیا بر فلسطین به این شرط انجام شد که این دولت شرایط تشکیل کشور فلسطین را طی حداکثر 10 سال فراهم کند. انگلیسی ها در این مدت نه تنها شرایط تشکیل دولت فلسطین را فراهم نکردند، بلکه همه امکانات لازم برای مهاجرت و قدرت گرفتن صهیونیست ها در فلسطین را در اختیار آنها قرار دادند.
قطعنامه تقسیم زمانی از سوی سازمان ملل تصویب شد که 27 سال از قیمومت بریطانیا می گذشت و فضای فلسطین به عرصه جنگ مسلمانان و صهیونیست ها تبدیل شده بود. سازمان ملل با اعزام دو تیم به فلسطین از سال 1937 تلاش می کرد جنگ داخلی را در فلسطین پایان دهد. پس از 10 سال از اعزام این دو تیم از سازمان ملل که حاصل آن دو گزارش کمیته «پیل» (Peel Commission) و کمیته «وودهد» (Woodhead Commission) بود سازمان ملل دو راهکار را از این دو گزارش به دست آورد و راهکار کمیته «وودهد» را انتخاب کرد. راهکار این کمیته همان «طرح تقسیم» بود.
راساس «طرح تقسیم»، فلسطین به سه بخش تقسیم می شد: یک دولت یهودی که 42.3 درصد فلسطین را در اختیار می گرفت. یک دولت یهودی که 57.7 درصد فلسطین را در اختیار می گرفت و قدس و بیت لحم که تحت اشراف بین المللی قرار می گرفتند. این تقسیم در حالی صورت گرفت که یهودیان با وجود سه دهه مهاجرت، یک سوم جمعیت فلسطین را تشکیل می دادند و فلسطینیان با وجود داشتن دوسوم جمعیت فلسطین تنها 42.3 درصد سرزمین فلسطین را در اختیار می گرفتند.
نکته مهمتر این بود که قدس به عنوان نقطه ثقل فلسطین و وجه مشترک صدها میلیون مسلمان در آن دوره تحت اشراف سازمان ملل قرار می گرفت.
اشغال فلسطین و نقض طرح تقسیم
14 می 1948 قریب 6 ماه پس از اعلام طرح تقسیم، نیروهای بریطانیا شبانه خاک فلسطین را ترک کردند. آنها در حالی سوار بر کشتی های خود شدند که تمامی امکانات، تجهیزات، سلاح ها، ساختمان ها و زمین هایی را که در اختیار داشتند به صهیونیست ها و یهودیان مهاجر دادند. روز 14 می صهیونیست ها تأسیس رژیم صهیونیستی را اعلام کردند.
اعلام تأسیس رژیم صهیونیستی، به معنای نقض قطعنامه سازمان ملل و «طرح تقسیم» بود. تناقض آشکار آنجا بود که سازمان ملل یکسال بعد همین رژیم ناقض قطعنامه سازمان ملل را به صورت دوفاکتو و مشروط به عضویت پذیرفت.
سال 1977 و روز اعلام همبستگی با ملت فلسطین
سال 1977 پس از گذشت 30 سال از اعلام طرح تقسیم، سازمان ملل در مجمع عمومی، روز 29 نوامبر را به عنوان روز جهانی اعلام همبستگی با ملت فلسطین اعلام کرد. بر اساس مصوبه سال 2005 سازمان ملل در این روز در سازمان ملل یک نمایشگاه برگزار می شود که مجری آن دفتر سازمان آزادی بخش فلسطین در سازمان ملل است. سال 2015 سازمان ملل مصوبه دیگری را ارائه کرد که براساس آن پرچم فلسطین در این روز در مقر سازمان ملل برافراشته می شود.
گام های آهسته سازمان ملل در همراهی با اشغال فلسطین
روزی که فلسطین را با یک نقشه حساب شده به صهیونیست ها داده بودند و یکسال بعد بدون در نظر گرفتن همین طرح، تأسیس رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناختند.
روند حرکتی سازمان ملل به گونه ای بوده که فلسطین را ذره ذره با طرح های ظاهرا دموکراتیک و تحت نظارت خودش در اختیار صهیونیست ها قرار داده است و روزی که بیشتر خاک فلسطین با یک قطعنامه رسمی، در اختیار صهیونیست قرار گرفته است 3 دهه بعد به عنوان روز جهانی همبستگی با ملت فلسطین معرفی کرده است. روزی که اگر فلسطینی ها بخواهند روزی آن را به عنوان یک نقطه حرکت انتخاب کنند روزی است که رسماً بیشتر فلسطین در اختیار یهودیان قرار گرفته است.
این به معنای آن است که سازمان ملل هیچ گاه تمام فلسطین را به فلسطینیان نخواهد داد و تنها راه آزادی تمام فلسطین، فلسطین از نهر تا بحر تنها مقاومت است.