کتاب بررسی راهبردهای امنیتی ایران در سیاست خارجی در قبال عربستان سعودی نوشته معصومه رشاد و علی محمدی به راهبردهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران در قبال عربستان سعودی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران پرداخته است.بحث امنیت ملی و جایگاه آن در سیاست خارجی کشورها از مباحث قابل توجه است که جمهوری اسلامی ایران را نیز بر آن داشته است است که نسبت به راهبردهای امنیتی خود در قبال کشورهای غرب آسیا به ویژه عربستان سعودی توجه ویژه ای را مبذول نماید.
بحث اصلی کتاب مورد نظر منطق امنیتی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و عوامل و عناصر ایجادکننده این منطق می باشد. یکی از مقولات استراتژیک در حوزه خلیج فارس مسئله امنیت ملی ایران برای کارگزاران عرصه سیاست خارجی است چرا که از دیدگاه بسیاری از نخبگان سیاسی محیط ایمن زمینه ساز توسعه محیط ناامن زمینه‌ساز ایران می باشد در منطقه خلیج فارس یک وضعیت سه قطبی را که در آن کشورهای جمهوری اسلامی ایران عراق و عربستان سعودی همواره بر سر برتری و سلطه منطقه با یکدیگر رقابت می نماید با وقوع انقلاب اسلامی اختلافات و تنش ها با جمهوری اسلامی ایران از سوی کشورهای همسایه به ویژه عراق و عربستان سعودی دامنه‌های بیشتری را به خود اختصاص داد به گونه ای که بررسی راهبردهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران نسبت به کشورهای منطقه از مباحث اساسی در مفاهیم امنیت منطقه‌ای می باشد.
فصل اول کتاب مورد نظر که در قالب اصلی اهداف کتاب تدوین شده است جغرافیای سیاسی کشورهای منطقه خلیج فارس ویژه عربستان سعودی پرداخته است در این فصل موقعیت جغرافیایی جمهوری اسلامی ایران عربستان سعودی مورد بررسی قرار گرفته است همچنین وضعیت سایر کشورهای عربی منطقه از جمله امارات متحده عربی_ بحرین- قطر -کویت نیز اختصار مورد توجه قرار گرفته است.
در فصل دوم از کتاب به مبانی نظری و ادبیات و پیشینه موضوع مورد بررسی توجه شده است در این فصل با بهره گیری از مفاهیم امنیت و سیاست خارجی درز برقراری روابط کشورها به تجزیه و تحلیل چگونگی این روابط پرداخته شده است و قالب نظری که درپی آن مفاهیم سیاست خارجی به تجزیه و تحلیل رسانده شده است نظریه سازه انگاری می باشد که در قالب این نظریه روابط جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی بعد از وقوع انقلاب اسلامی و در جریان تحولات منطقه تبیین شده است.
در فصل سوم کتاب مورد نظر به ساختار امنیتی منطقه خلیج فارس و ویژگیهای در سیستم منطقه‌ای خلیج فارس پرداخته شده است در واقع در فصل سوم ساختار امنیتی منطقه خلیج فارس مورد توجه قرار گرفته است و قسمتی از فصل به ساختار امنیتی جمهوری اسلامی ایران و قسمتی به ساختار امنیتی عربستان سعودی پرداخته است. با توجه به اینکه در بررسی ساختار امنیتی منطقه خلیج فارس کشورها و بازیگران اصلی این منطقه بعد از وقوع انقلاب اسلامی تحولات منطقه خلیج فارس شده اند و ساختارهای امنیتی جدید را تدوین نمودند در این فصل اشاره مختصری به تشکیل شورای همکاری خلیج فارس و راهبردهای امنیتی عربستان سعودی از تشکیل این شورا و همچنین جنگ تحمیلی عراق علیه جمهوری اسلامی ایران نیز اشاره شده است.
فصل چهارم از کتاب مورد نظر به راهبردهای متعدد جمهوری اسلامی ایران نسبت به عربستان سعودی در دوره های مختلف از بعد از پیروزی انقلاب اسلامی پرداخته شده است.
در این فصل به بحث سیاست های منطقه ای جمهوری اسلامی ایران در دوران جنگ تحمیلی و بعد از جنگ تحمیلی ودر دوران سازندگی و همچنین در سایر دولتهای به روی کار امده به ویژه دولتهای نهم و دهم نسبت به ستان سعودی و جهت‌گیری‌های این کشور نسبت به مواضع جمهوری اسلامی ایران پرداخته شده است است ویژگی اصلی این فصل سیاست بازدارندگی منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران و استراتژی های این بازدارندگی در سیاست خارجی راهبردهای امنیتی می باشد بگونه ای که منطقه امنیتی سیاست خارجی جمهوری اسلامی را با شفافیت بیشتری نمایان ساخته است.
خلاصه کلام در تحلیل و تبیین کتاب مورد نظر این نکته قابل توجه می باشدکه راهبردهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران نسبت به عربستان سعودی در یک محیط منطقه ای ویژه‌ای که همواره با تحولات و ناامنی های متعددی که حاصل تنش ها و درگیریهای کشورهای منطقه ای وفرامنطقه‌ای از جمله ایالات متحده امریکا مورد بررسی قرار گرفته است.
