«پیش‌بینی نابودی رژیم صهیونیستی شبیه پیش‌بینی زلزله است؛ اما وقتی زلزله می‌آید هیچ چیزی را باقی نمی‌گذارد. زمین لرزه‌ای که امروز در اراضی اشغالی رخ داده تا به حال دیده نشده است. صحنه تظاهرات و درگیری تظاهرکنندگان و پلیس شبیه صحنه تظاهرات «بهار عربی» است. این رژیم هرگز چنین واقعیتی را تجربه نکرده است.»
به گزارش ایسنا، سایت روزنامه عربی۲۱ به نقل از یک روزنامه نگار عبری درباره قیس سعید، رئیس جمهوری تونس نوشت: «او با یک کلمه پارلمان را منحل کرد، نخست وزیر و وزیران را عزل کرد، قانون اساسی را تعلیق و اعلام کرد که کشور را با احکام رئیس جمهوری اداره خواهد کرد. سعید فوریه ۲۰۲۲ شورای عالی قضایی را منحل کرد. تا آن زمان این شورا از استقلال برخوردار بود و مسؤولیت تعیین قضات و نظارت حرفه‌ای بر دادگاه‌ها را بر عهده داشت.
وی همچنین ۲۷ قاضی را برکنار کرد و همزمان «شورای موقت قضایی» را منصوب کرد که البته اکثر اعضای آن را خود وی انتخاب کرده و برای رفع استقلال شاخه قضایی استخدام شده‌اند.
به نظر نویسنده قیس سعید مخالف سرسخت عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی است. با این حال به نظر نمی‌رسد سعید به دلیل استفاده از روش‌های این رژیم علیه آن شکایتی بکند. زیرا از این پس می‌تواند بگوید تونس و اسرائیل تنها دو دموکراسی در خاورمیانه هستند.
تفاوت این دو یعنی قیس و نتانیاهو زیاد نیست، شاید اگر به دومی اجازه داده می‌شد کمی قدم‌هایش را سرعت بخشد اولی را شکست می‌داد.
پیش‌بینی نابودی رژیم صهیونیستی شبیه پیش‌بینی زلزله است؛ اما وقتی زلزله می‌آید هیچ چیزی را باقی نمی‌گذارد. زمین لرزه‌ای که امروز در آن رخ داده تا به حال دیده نشده است. صحنه تظاهرات و درگیری تظاهرکنندگان و پلیس شبیه صحنه تظاهرات «بهار عربی» است. این رژیم هرگز چنین واقعیتی را تجربه نکرده است. دودستگی در داخل جامعه به هم چسبیده شده این رژیم به اوج خود می‌رسد. در ابتدا ساکنان اراضی اشغالی یک “جامعه” به معنای واقعی کلمه نبودند. آنها جزایری منزوی هستند که ترس «دزدی» از صاحب حق آنها را گردهم آورده است.
امروز کسانی که ادعا می‌کردند صاحب حق هستند به سوی «عادی‌سازی روابط»، هماهنگی و ائتلافی شتافتند که هیچ‌کس در اسرائیل آرزوی آن را نداشت. تکه‌های به هم چسبیده از هم باز شده است و دیگر خطر ترس از «دشمنان» آنهایی را که موضع متناقض دارند به هم پیوند نمی‌زند. تهدید “صلح” برای رژیم صهیونیستی مخرب است، زیرا می‌تواند تحت تهدید جنگ زندگی کند؛ اما هنگامی که از هر طرف توسط «عاشقان» محاصره می‌شود، پاهای خود را دراز می‌کند و شروع به ورق زدن پرونده‌های داخلی خود می‌کند که هر کدام از آنها یک بمب ساعتی هستند. به همین دلیل شروع به داغ کردن جبهه‌اش با ایران کرد تا دشمنی را حفظ کند که تکه‌های باز شده‌اش را به هم بچسباند. به ویژه پس از اینکه “رسما” دشمن خود یعنی نظام‌های عربی را از دست داد.
صحنه “بهار عبری” با “صحنه‌هایی” که توسط رسانه‌های عبری منتشر شده است به تصویر کشیده شده است و این تصویر را تکمیل می‌کند:
– پلیس رژیم صهیونیستی ۳۹ شهرک نشین را در جریان اعتراضات علیه اصلاحات قضایی در تل آویو دستگیر کرد.
– مراو میکائیلی، عضو حزب کارگر در کنست، وقتی از او درباره پرتاب سنگ به پلیس پرسیدند، پاسخ داد: کار خوبی نیست، اما بد و وحشتناک هم نیست!
– بنی گانتس، عضو کنست گفت: از پلیس اسرائیل می‌خواهم دستورات ایتامار بن گویر، وزیر امنیت «ملی» را نادیده بگیرد و در کنار شهروندان اسرائیلی باشد. وی در جریان سخنرانی خود در کنست گفت: جنگ داخلی در راه است، کی این کار را تمام می‌کنید؟ زمانی که خون ریخته شود؟ این مکان (ساختمان کنست) اسرائیل را نابود می‌کند، این ائتلاف ما را به سمت یک جنگ داخلی می‌برد!
-ایمن عوده، عضو عرب کنست در پایان جلسه آن گفت: هرتزل گفت که هدف دولت اسرائیل پناهگاهی امن برای یهودیان است. امروز بعد از گذشت ۷۵ سال از تأسیس اسرائیل، از سال ۱۹۴۸ تاکنون ۲۸۲۴۶ یهودی در اسرائیل کشته و تنها ۱۶۸ یهودی در خارج از آن کشته شده‌اند، یعنی اسرائیل کمترین امنیت را برای یهودیان دارد؟ آیا این پروژه موفق شد یا شکست خورد؟
بهار عربی توسط مخالفان انقلاب‌ها درهم شکسته شد، پس چه کسی بهار عبری را درهم خواهد شکست؟ چه کسی به بقای رژیمی که بر سینه اعراب خمیده است علاقه دارد؟ صبر می‌کنیم و می‌بینیم.»
